จริงๆ แล้วประกันภัย ไม่ว่าจะเป้นประกันชีวิต ประกันอุบัติเหตุ ประกันเงินฝาก ผมว่ามีประโยชน์ทั้งนั้น แต่ด้วยภาพลักณ์คนขายประกันในเมืองไทย จึงทำให้คนไทยหนีการทำประกัน
ประโยชน์ของการทำประกันนั้นทำให้จัดผังพอร์ตชีวิตเราง่ายขึ้น เราไม่จำเป็นต้องกันเงินสดในส่วนของเงินฉุกเฉินเยอะ หากเรามีประกัน
บางคนสุดท้ายแล้วเงินที่อุตส่าห์หามาทั้งชีวิต หมดไปอย่างน้อยครึ่งหนึ่งกับค่ารักษาพยาบาล ซึ่งผมมองว่าเป็นค่าใช้จ่าย เอาเข้าจริงสิ่งนี้ไม่ควรจะมากระทบกับชีวิตของเราขนาดนั้น
ค่ารักษาพยาบาลนั้นไม่ใช่แค่กระทบกับตัวเรา แต่มักจะกระทบไปถึงคนใกล้ตัวที่เรารัก ผมมักจะเห็นภาพคนที่ต้องเสียเงินค่ารักษาพยาบาลจำนวนมากเพื่อรักษาคนที่พวกเค้ารัก ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วประกันสามารถช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบาได้เยอะ แต่คนส่วนใหญ่มักจะไม่มีประกัน
ถามว่าคนส่วนมากเริ่มทำประกันสุขภาพกันตอนไหน? ก็ตอนที่เริ่มรู้ว่าตัวเองมีโรคแล้ว ซึ่งจริงๆ เป็นความคิดที่ผิดมาก เพราะเราควรทำประกันตั้งแต่เริ่มมีรายได้เท่าที่จะพอเจียดเงินออกมาได้ ไม่ใช่ทำตอนอายุเยอะหรือมีโรค เพราะเบี้ยมันจะแพง หรือไม่บริษัทก็ไม่รับทำประกันเลย
แต่ถ้าเราทำประกันตั้งแต่สุขภาพเรายังดีอยู่ และเลือกที่จะส่งเบี้ยประกันในระยะยาวหน่อย ผมว่ามันก็ไม่ได้มากระทบกระทั่งชีวิตเราขนาดนั้น
คนที่ทำธุรกิจก็เช่นกัน มันก็มีประกันอีกหลายประเภทที่สามารถรองรับความเสี่ยงในการทำธุรกิจของเราได้ อาจจะฟังแล้วแปลกๆ แต่ในเมืองนอกการทำประกันกับธุรกิจในเรื่องต่างๆ เป้นสิ่งสำคัญมาก เช่นประกันอักคีภัย หรือประกันร้านอาหาร
ชานน รุ่งเรืองไพฑูรย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น